Kontrol analisti olarak çalışan bir işçi, iş şartlarının pandemi sürecinde değişmesi nedeniyle işten çıkarıldığını iddia etmiş ve İş Mahkemesi'ne başvurmuştur. İşçi, işverenin kendisini usulsüz bir şekilde işten çıkardığını öne sürerek işe iadesini talep etmektedir. Davalı işveren ise işçinin pandemi nedeniyle ücretsiz izne çıkarıldığını ve işe iade talebinin haksız olduğunu savunmaktadır.
Mahkeme, davacı işçinin iddialarını kabul ederek işe iade kararı vermiştir. İşveren ise bu kararı temyiz etmiştir. Temyiz mahkemesi, bu davanın emsal nitelikte olduğunu ve önemli bir karara imza attığını belirtmiştir.
Kararda, patronların kafasına göre soyut gerekçelerle personel çıkaramayacağı vurgulandı. Kararda şöyle denildi: "Dosyanın incelenmesinden ispat yükü üzerinde bulunan davalı işverenliğin dosyaya ibraz ettiği evraklarla istinaf dilekçesine konu yaptığı, hususları delillendiremediği anlaşılmıştır. Fesih bildirimindeki fesih sebebi ile bağlı olduğu, fesih bildiriminde fesih sebebi olarak değişen iş şartları ve organizasyonda ihtiyaç bulunmamasının fesih sebebi olarak bildirildiği ancak davalı tarafın iş yerinde bu şekilde bir yönetimsel karar alındığına dair herhangi bir karar norm kadro çalışması yapıldığına dair herhangi bir delil sunulmamıştır. Bu şekilde yasal olarak işletmesel kararını ibraz etmediği gibi bu kararı keyfilikten uzak, tutarlı, sosyal seçim kriterleri dikkate alınarak ve feshin son çare olma ilkesine uygun şekilde ispatlayamadığı ortadadır. İlk derece mahkemesi kararınıj objektif değerlendirmeye dayalı istinaf sebeplerini karşılar yeterli yasal gerekçeye sahip olduğu kanaatine varılarak istinaf müracaatının esastan reddine karar verilmiştir."
